Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017

Κύθηρα,ελληνικός καφές και δυο Ισραηλινοί

Αποτέλεσμα εικόνας για ελληνικος καφες πίνακας

Πριν από δυο τρία χρόνια βρέθηκα στο διπλανό χωριό για να κάνω Λειτουργία μετά μνημοσύνου(πώς λέμε ξύλο μετά μουσικής; ).Ο εκεί ιερέας έπρεπε να πάει σε άλλο χωριό και έγινε ένα μικρό ντόμινο.Τέλος πάντων έγινε η Λειτουργία ,όλα πήγαν καλά και ακολούθησε ο καφές στο καφενεδάκι του χωριού(στο οποίο πολλοί σιχαίνονταν να πάνε για κάποιους λόγους).Καθώς πίναμε το καφεδάκι και κουτσομπολεύαμε...όχι λάθος,εμβαθύναμε σε θέματα πνευματικού περιεχομένου,πέρασε από εκεί ένα ζευγάρι τουριστών.

Θέλανε κάποιες οδηγίες και προσπαθούσαν να συνεννοηθούν με κάποιους από τους εκεί ενορίτες.Ένα μικρό προβληματάκι υπήρχε.Αυτοί με τους οποίους προσπαθούσαν να συνεννοηθούν δεν ήξεραν γρι αγγλικά.Στην καλύτερη περίπτωση κάτι μισοαυστραλιανά αγγλικά μιλούσαν(απόλαυση να ακούς Έλληνα να μιλά αγγλικά με προφορά Αυστραλίας).Έτσι οι δυο τουρίστες,με την απογοήτευση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους ξεκίνησαν να φύγουν.Τότε τους πλησίασα και τους ρώτησα τι ψάχνουν.Μου είπαν οι άνθρωποι ότι έκαναν πεζοπορία και ρωτούσαν για κάποιο δρόμο.

Μέχρι εκείνη τη στιγμή νόμιζα ότι ήταν Ολλανδοί(εκείνοι την εποχή οι μόνοι τουρίστες ήταν από Ολλανδία)αλλά μου απάντησαν ότι είναι Ισραηλινοί."Δικοί μας άνθρωποι" είπα με χαρά,"Μεσόγειοι!" και τους προσκάλεσα για καφέ.


Ακολούθησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση στην οποίαν μου είπαν πως δεν ήξεραν ότι υπάρχουν Έλληνες παπάδες με μαύρα γένια*,έμαθα ότι οι Ισραηλινοί έχουν σηματοδοτήσει την πορεία που έκανε ο Χριστός διδάσκοντας για τους χριστιανούς τουρίστες(ναι,βγάζουν λεφτά από παντού),για την κατάσταση στη Μ.Ανατολή και για το ότι αν περιμένω να ηρεμήσουν έστω λίγο τα πράγματα για να πάω στο Ισραήλ θα ασπρίσουν και τα δικά μου γένια.Φυσικά κουτσομπολέψαμε και τους ψυχρούς Δυτικούς που καθόλου δεν μοιάζουνε με μας τους ωραίους Μεσόγειους τύπους(Αυτή τη κουβέντα την έχω κάνει με Άραβες,Ιταλούς και Βαλκάνιους πάαααααρα πολλές φορές,ούτε cd να είχα προγραμματισμένο)!

Κύλησαν περίπου 1 1/2 με 2 ώρες οι οποίες με έκαναν να δω αλλιώς τους Ισραηλινούς.Μέχρι τότε δεν τους είχα και καμιά συμπάθεια.Σκέφτομαι,ότι λιγότερες από δύο ώρες και λίγα φλιτζανάκια ελληνικού καφέ μπορούν εύκολα να διαλύσουν προκαταλήψεις ετών.Τόσο εύκολο είναι.Κρίμα να αντιπαθούμε ανθρώπους,λαούς ολόκληρους χωρίς να έχουμε πιει ένα καφέ μαζί τους και να κάνουμε κουβεντούλα.Δε  νομίζετε;

ΥΓ1. Κάπως έτσι άλλαξα γνώμη για τους Δανούς,τους Άγγλους και τους Ουαλούς.

ΥΓ2. Όταν οι υπόλοιποι του εκκλησιάσματος έμαθαν ότι ήταν Ισραηλινοί και όχι Ολλανδοί έδειξαν μια κάποια έκπληξη(ας το πούμε έτσι).Μετά άρχισαν να λένε κάτι ακατάληπτα πράγματα για τουριστική ανάπτυξη ,άνοιγμα στην αγορά του Ισραήλ κλπ.Τελικά ήταν απλά δυο μεμονωμένοι τουρίστες.Καραβιές από Τελ Αβίβ δεν ήρθαν στα Κύθηρα.

*την ώρα που μιλούσαμε στα αγγλικά,το ζευγάρι άρχισε να μιλά στα ισραηλινά.Βλέποντας ότι ήθελαν κάτι να πουν αλλά δεν ήξεραν αν είναι σωστό(εκεί τους έπιασε η ευγένεια,να μιλάνε σε γλώσσα που δεν ήξερα το θεώρησαν ευγενικό)τους ρώτησα χαμογελώντας.Και τότε μου εξέφρασαν την απορία τους.Νόμιζαν ότι παπάδες γίνονται μόνο μεγάλοι σε ηλικία.

2 σχόλια:

  1. Ε,έτσι μπορεί να αλλάξεις γνώμη κ για τους Κυθήριους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημιουργώντας μια κόλαση δική μας

Μπορεί οι άνθρωποι να υποστηρίζουν πως κυνηγούν ή αποζητούν έναν παράδεισο αλλά συνήθως αυτό που πραγματικά επιθυμούν είναι η κόλαση. Πολλές...