Β Κυριακή των Νηστειών(περσινό)-Αγίου Γρηγορίου Παλαμά

    Τη δεύτερη Κυριακή της Τεσσαρακοστής η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά. Ο άγιος Γρηγόριος είναι ο κύριος εκφραστής της Μυστικής θεολογίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας και αυτός που αντιμετώπισε τις κακοδοξίες της Δύσης, τονίζοντας ότι ο χριστιανός μπορεί με την αδιάλειπτη προσευχή και την καθαρή καρδιά να ενωθεί με το Θεό και να δει το άκτιστο φως Του. Γι’ αυτό και η σημερινή Κυριακή μπορεί να θεωρηθεί μια δεύτερη Κυριακή της Ορθοδοξίας. Όπως την προηγούμενη Κυριακή είχαμε τη σύγκρουση της Ορθοδοξίας με τον ανατολίτικο τρόπο σκέψης που δεν δεχόταν την απεικόνιση του θείου, έτσι σήμερα έχουμε τη σύγκρουση με τον Δυτικό τρόπο σκέψης που θεωρεί απρόσιτο τον Θεό για τον άνθρωπο. Ο Ορθόδοξος γνωρίζει βιωματικά τον Θεό μέσω της προσευχής ενώ ο Δυτικός προσπαθεί διανοητικά, ορθολογικά να αποδείξει την ύπαρξή Του.



         Ο άνθρωπος όμως δεν μπορεί να γνωρίσει τον Θεό,όσο στη καρδιά του βρίσκονται και βασιλεύουν ο Διάβολος και οι δαίμονές του. Πώς όμως μπορούμε να απαλλαχθούμε από αυτούς; Ο ίδιος ο Χριστός μας λέει: μόνο με τη προσευχή και τη νηστεία. Μόνο έτσι θα καθαρίσει ο πιστός την ψυχή του και θα συναντήσει τον Χριστό. Η προσευχή δεν είναι ένα είδος αίτησης παροχών στο Θεό. Αγγίζει τα όρια της βλασφημίας να υποδεικνύουμε στο Θεό τι να μας δώσει. Δείχνουμε έτσι ότι εμείς ξέρουμε καλύτερα από Αυτόν τι χρειαζόμαστε, υπονοώντας ότι είμαστε σοφότεροι.
Το μόνο που ζητά ο άνθρωπος που προσεύχεται είναι αυτό τον ίδιο το Θεό, τη βασιλεία Του και τη δικαιοσύνη Του.
            Η προσευχή γίνεται με λίγα λόγια, όπως μας δίδαξε ο Χριστός, μυστικά και όχι με δυνατές φωνές και επιδεικτικά φανφαρόνικα λόγια. Στη σωστή προσευχή οι φωνές έρχονται από μέσα μας και φτάνουν στο Θεό. Δε σταματά ποτέ η προσευχή γιατί το σταμάτημά της παγώνει τη θέρμη της.
         Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με. Πέντε απλές λέξεις που μπορούν να επαναλαμβάνονται καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας είτε εργαζόμαστε, είτε περπατάμε, είτε είμαστε ξαπλωμένοι. Δεν υπάρχει κατάλληλο μέρος και κατάλληλη στάση. Ο Παύλος προσευχόταν στή φυλακή του ανάσκελα, επειδή τον κρατούσαν σ' αυτήν τη στάση τα δεσμά του  κι ο Εζεκίας, αν και προσευχήθηκε ξαπλωμένος στο κρεβάτι του γιατί ήταν άρρωστος, επειδή όμως προσευχήθηκε με θερμότητα, άλλαξε την απόφαση του Θεού. Άλλος προσευχήθηκε μέσα σε βόρβορο, άλλος σε λάκκο με θηρία κι άλλος στην κοιλιά ενός ψαριού (Χρυσοστόμου Λόγος Δ' Περί Άννης Ε, ΣΤ).
       Όταν ζητήσουμε έτσι, με τη θερμή προσευχή τον αναστημένο Χριστό, Εκείνος θα παρουσιαστεί μπροστά μας όπως παρουσιάστηκε στη Μαρία και τους έντεκα μαθητές "κεκλεισμένων των θυρών". Θα μας παρουσιαστεί ο αναστημένος Χριστός περιβεβλημένος όλη Του τη δόξα αν είμαστε κι εμείς όπως εκείνοι "προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν τη προσευχή και τη δεήσει" (Πράξ. I, 14). Μόνον έτσι θα συναντήσουμε τον αναστημένο Χριστό. Δεν θα τον ανακαλύψουμε με επιστημονικές αναλύσεις και λογικούς συλλογισμούς.