Κατηχητικά

Φέτος ξεκίνησε στη Μητρόπολη Κυθήρων μια καλή προσπάθεια στα κατηχητικά.Για την ακρίβεια από πέρσι ξεκίνησε και φέτος πήρε μια πιο ολοκληρωμένη μορφή.Και πριν υπήρχαν κατηχητικά αλλά από πέρσι με την δραστηριοποίηση του,διακόνου πια,π.Παύλου και της συζύγου του πήραν μια άλλη πνοή.Και οι υπόλοιποι ακολούθησαν αυτή τη προσπάθεια,καθένας με τις δυνατότητες,τις ικανότητες και τις δυνάμεις του.

Το πράγμα έχει πάει αρκετά καλά.Σε σημείο να υπάρχουν περιπτώσεις που οι γονείς χρησιμοποιούν σαν απειλή τιμωρίας το να μη στείλουν το παιδί στο κατηχητικό.Ή να τσακώνονται τα πιτσιρίκια στο σχολείο για το ποιο χωριό έχει το καλύτερο κατηχητικό.

Όμως πρέπει να εστιάσουμε αλλού.Στον ίδιο το θεσμό.Έχει αποτέλεσμα;Πετυχαίνει τους στόχους του;Μένει κάτι σε αυτά τα παιδιά;



Άποψή μου είναι ότι ο θεσμός είναι εντελώς μα εντελώς αποτυχημένος.Τις πιο πολλές φορές τα παιδιά δεν συγκρατούν τίποτα απολύτως από το κατηχητικό,πέρα ίσως από κάποια παιχνίδια ή τραγουδάκια.Πάντως στο συντριπτικό ποσοστό αποτυχαίνουμε πλήρως να εισάγουμε τα παιδιά σε μια γνήσια σχέση με την Εκκλησία.Αυτό διαπιστώνεται εύκολα αν κοιτάξουμε τις προηγούμενες γενιές που περάσαν από τα κατηχητικά.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι θα πρέπει να καταργηθούν τα κατηχητικά.Θα πρέπει να βρεθούν τρόποι όμως που να βοηθούν τα παιδιά να πάρουν μια ιδέα από Ορθοδοξία.Όσο μπορούν σε τόση μικρή ηλικία.Αυτό είναι κάτι που ο καθένας πρέπει να ψάξει,να ερευνήσει και να δοκιμάσει.